Bu gün günlerden Simit...
Eskiden ; sokaklarda başında tepsisiyle SİMİDİYEE diye bağırarak cadde cadde, sokak sokak gezen emektarlar vardı...
Evet sevgili simitçiler kimi yaşlı olurdu, kimi çocuk yaşta ama hepsinin gailesi aynı... Tepsiyi bitirmek ve eve mutlu dönmekti amaç... Anlı şanlı Ankara simidi satarlardı Ankara sokaklarında...
Bizler ise yol gözlerdik, bi simitçi geçse de simit alsak diye... Hele de sabah saatleriyse, çaylar demlenmişse... Kahvaltı da sıcacık simitle şenlenirdi evler...
En güzeli ayağımıza kadar gelirdi simitler... Yada beş çayı of simit ve çay dayanılmaz ikili ...
Hatta peynir de olursa büyük ziyafet! Çayı koyar beklerdik ya gelmezse?O zamanlar hep gelirdi de şimdilerde nerdeee...
Çok nadir, Ankara'da eski semtlerde tek, tük görsem de anca şehir merkezlerinde köşe başlarında buluyorum o simitçileri ve bulduğum da da mutlaka alıyorum bir iki simit.
Herhangi bir fırından almak yerine, seyyar simitçilerden simit almayı tercih ediyorum, hem onlar kazansın istiyorum hem de daha keyifli bence...
Velhasılı kelam özlüyorum o günleri... Kapımızın önünden geçen simitçileri...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder